Tego wieczoru gośćmi Narodowego Forum Muzyki będą Jakub Jakowicz oraz Paweł Wakarecy, którzy wraz z NFM Orkiestrą Leopoldinum wykonają Koncert podwójny d-moll na skrzypce, fortepian i orkiestrę smyczkową MWV O4 Felixa Mendelssohna Bartholdy’ego. W programie znalazły się też kompozycje Béli Bartóka (Divertimento) oraz Andrzeja Panufnika (Arbor cosmica), które poprowadzi od skrzypiec Jakub Jakowicz.

Jakub Jakowicz jest solistą i kameralistą, wirtuozem skrzypiec, którego nikomu nie trzeba przedstawiać. Paweł Wakarecy natomiast to finalista XVI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Koncertuje w kraju i za granicą, występuje z najlepszymi polskimi dyrygentami i orkiestrami, ponadto tworzy ze swoją małżonką Wakarecy Piano Duo. Obaj artyści w NFM wystąpią w roli solistów w Koncercie podwójnym d-moll na skrzypce, fortepian i orkiestrę smyczkową MWV O4 Mendelssohna. To bardzo ciekawy utwór, w którym partia solowa została podzielona pomiędzy dwa instrumenty: skrzypce i fortepian. Mendelssohn napisał ten koncert, mając zaledwie czternaście lat – był wtedy dopiero na początku kariery kompozytorskiej. Mimo młodego wieku tworzył muzykę bardzo dojrzałą. Przypuszcza się, że duży wpływ na ostateczny kształt Koncertu podwójnego d-moll mogło mieć studiowanie partytury Koncertu G-dur na fortepian, skrzypce i orkiestrę op. 17 autorstwa barokowego kompozytora Johanna Nepomuka Hummla. Młody Mendelssohn mógł także inspirować się utworami Carla Marii von Webera, którego darzył wielkim szacunkiem.

Również kompozycja polskiego twórcy pojawi się w programie koncertu. Arbor cosmica (z łac. ‘kosmiczne drzewo’) Panufnika zrodziło się z fascynacji naturą i przypisywaniu drzewom magicznych właściwości. Najbardziej interesujące jest podejście kompozytora do struktury utworu – forma została dokładnie przemyślana, a całość kompozycji można przedstawić graficznie w postaci drzewa. Fenomenem Arbor cosmica jest umiejętne połączenie niezwykle precyzyjnej formy z bardzo różnorodną oraz ekspresyjną warstwą brzmieniową i melodyczno-rytmiczną. Przemyślany każdy aspekt dzieła i dbałość o najmniejsze detale sprawia, że Arbor cosmica jest kompozycją wybitną.

Divertimento Sz.113, BB.118 Bartóka to niejako powrót kompozytora do korzeni. Dzieło powstało w 1939 roku, kiedy Bartók planował zakończyć karierę w Europie i przenieść się do Stanów Zjednoczonych. W utworze kompozytor powraca do brzmień tonalnych oraz muzycznej tradycji – ze względu na zastosowanie dialogów pomiędzy grupami instrumentów w Divertimento słyszalne są nawiązania m.in. do barokowego concerto grosso. Samo słowo „divertimento” oznacza utwór służący głównie rozrywce – zarówno słuchaczy, jak i muzyków.