Włoska sztuka muzyczna XVII wieku wywodzi się z praktyki improwizacyjnego i wirtuozowskiego ozdabiania kompozycji mnóstwem szybkich nut. I choć często narzekano na artystów, że się swoimi umiejętnościami jedynie popisują, celem tej sztuki był wyraz muzyczny, a także przedstawienie w utworach treści zaczerpniętych z ówczesnych realiów. Znajdziemy w tych kompozycjach tematy religijne, naśladownictwo brzmień i sposobów grania na różnych instrumentach muzycznych, bicie dzwonów oraz śpiew ptaków. Utwory usłyszymy w wykonaniu międzynarodowego składu instrumentalistów, którzy podzielają te same ideały i uczucia związane z wykonywaniem muzyki dawnej.
Muzyka włoska XVII wieku
H.I.F. von Biber I Sonata „Zwiastowanie” z cyklu Sonaty różańcowe
B. de Selma y Saalaverde Vestiva i colli passeggiato a doi basso e soprano ze zbioru Primo libro de canzoni, fantasie et correnti (1638)
H.I.F. von Biber Sonata representativa
W. Byrd The Bells
A. Subissati Sonata „Domine ostende” ze zbioru Il primo libro delle sonate di violino (1675)
M. Uccellini Sonata „La Luciminia contenta” ze zbioru Sonate, correnti et arie da farsi con diversi stromenti (1645)
B. Marini Capriccio per Sonare il violino con tre corde à modo di lira ze zbioru Sonate, symphonie, canzoni, passe’mezzi, baletti, corenti, gagliarde e retornelli op. 8 (1628)
M. Peerson The Primerose, The Fall of the Leafe
J.H. Schmelzer Sonata a-moll „Cucu”
G.B. Fontana Sonata seconda ze zbioru Sonate à 1, 2, 3 per il violino, o cornetto, fagotto, chitarrone, violoncino o simile altro istromento (1641)
Ensemble Contrasto Armonico:
Enrique Gómez-Cabrero Fernández – skrzypce barokowe
Marta Semkiw – wiolonczela barokowa
Marco Vitale – klawesyn, pozytyw