Koncert festiwalu Musica Electronica Nova będzie spotkaniem w ramach prowadzonego od 2018 roku cyklu Canti Spazializzati. Obszarem zainteresowania skupionych wokół niego artystów jest teoria i praktyka muzyki eksperymentalnej, które odnoszą się do koncepcji uprzestrzenniania kompozycji napisanych na wielokanałowe nagłośnienie. Cykl łączy ideę prezentacji nowych projektów muzycznych z budowaniem platformy współpracy pomiędzy młodymi muzykami, kompozytorami i artystami dźwiękowymi.
Podczas koncertu zabrzmią cztery utwory. Pierwszym z nich będzie W biały, biały dzień urodzonej w 1986 roku Marty Śniady. Postanowiła ona zastanowić się nad obecnie wykonywanymi rytuałami, które mają swoje źródła w przeszłości, a we współczesnym świecie – w odczuciu artystki – uległy uproszczeniu i laicyzacji. W opisie kompozycji Śniady wyjaśnia: „[…] postanowiłam skupić się na dawnych obrzędach i mitach słowiańskich, które wykorzystują wizerunek kobiety. Zwłaszcza zafascynowała mnie figura czarownicy będącej zazwyczaj narzędziem wykluczenia kobiet, ale niekiedy też ich orężem w walce z patriarchatem”.
Ogród cyklów to dzieło urodzonego w 1989 roku Mateusza Śmigasiewicza. W komentarzu do tego utworu autor napisał: „W ogrodzie istnieją dwa gatunki obiektów/organizmów, rozróżniane ze względu na swój materiał barwowy. […] Egzystencja tych organizmów upływa na powolnych i asynchronicznych zmianach natężenia dźwięku. Razem dopełniają się, tworząc przestrzenny krajobraz”. Artystę interesuje zagadnienie komunikacji i niuanse związane z jej nieoczywistością. Uważa, że muzyka jest w stanie wyrazić więcej niż język i że w pewnych sytuacjach sprawdza się lepiej od niego.
Zjawisko iryzacji, zwane także tęczowaniem, polega na powstawaniu tęczowych barw na powierzchniach składających się z kilku warstw, z których każda ma inne właściwości optyczne. Zaobserwować je można na bańkach mydlanych, skrzydłach motyli, w chmurach czy… na rozlanej na drodze plamie benzyny. Zainteresowało to kompozytorkę Aleksandrę Słyż, a w rezultacie powstało dzieło zatytułowane Iridescence, będące „dźwiękową interpretacją postrzegania tego zjawiska optycznego”.
Ostatnim utworem w programie koncertu będzie I Donʼt Know What Kind of Piece It Is Going to Be Roberta Piotrowicza. Autor porusza w nim zagadnienie widzialności dźwięku. Inspiracją do napisania tej kompozycji była choroba, która w ostatnich latach życia trapiła Friedricha Nietzschego.