Forum Musicum
Estońskie pieśni religijne XVI w.
14.08.2021
sob.
20:00
Kościół św. Macieja
Program:

Loomine (Stworzenie) wg pieśni runicznej z parafii Ambla (opr. M. Kõlar)
Oh Aadam, sinu essitus (O Adamie, twa obłuda) – ludowy hymn z parafii Otepää
Mikołaj z Radomia (XV w.) Magnificat
Mu süda, ärka üles (Obudź me serce) wg ludowego hymnu (opr. M. Kõlar)
Marbrianus de Orto (ok. 1460–1529) Lamentatio
Rahva Õnnistegija (Ludu Odkupiciel) – ludowy hymn z parafii Suur-Pakri
Anonim (XIV w.) Sanctus ze Mszy z Tounai
Imeline koda (Cudowny dom) wg pieśni runicznej z parafii Vilo
Anonim (XIV w.) Agnus Dei ze Mszy z Tuluzy
Mu mano tulge latse (Pozwólcie dzieciom przyjść do mnie) – ludowy hymn z parafii Vormsi
Haned kadunud (Zagubiona gąska) wg pieśni runicznej z parafii Kuusalu (opr. M. Kõlar)

Wykonawcy:

Heinavanker (Tallinn):
Saale Kreen – sopran
Kadri Hunt – alt
Sander Pehk – tenor
Vambola Krigul – baryton
Christopher Staak – bas
Margo Kõlar – tenor, kierownictwo artystyczne

Lokalizacja:
Kościół św. Macieja
pl. Nankiera 17, 50-140 Wrocław
Cennik:
od 15 do 45 zł

Prawdziwym cudem końca ubiegłego wieku było odkrycie w archiwach zapisów pieśni ludowych, świadectwa oryginalnej kultury estońskiego śpiewu religijnego. Cyrillus Kreek, jeden z najważniejszych ich zbieraczy, określił je jako „kręcące się i ciągnące”. Wykorzystywano w nich teksty ze śpiewnika protestanckiego, tak bogato zdobiąc melodie, że czasem stawały się niemożliwe do rozpoznania.

Pochodzenie tradycji religijnych pieśni ludowych jest nadal niejasne, ale odnaleziono wystarczająco dużo dowodów, aby przypuszczać, że istniała łączność duchowa z ruchem Braci Morawskich w XVIII w., który wywołał potężną falę pobożności wśród ludności wiejskiej. Drugim źródłem była najprawdopodobniej mieszkająca na estońskich wyspach i obszarach przybrzeżnych populacja szwedzkich osadników, których silna tożsamość kulturowa z pewnością odcisnęła się na sposobie postrzegania świata przez ich sąsiadów. W istocie można twierdzić, że melizmatyczny charakter religijnej pieśni ludowej wywodzi się bezpośrednio z muzyki skandynawskiej, gdyż pieśni runiczne (regilaul), dawne pieśni pochodzenia ugrofińskiego, należą do innego kontekstu kulturowego.

W Estonii zebrano około pięciuset religijnych pieśni ludowych w różnych wersjach. Starsze wskazują na myślenie monodyczne, podczas gdy w nowszych wzrasta rola harmonii. Najprawdopodobniej śpiewano je w domach, co tłumaczy bogactwo ornamentyki, ale także podczas nabożeństw i spotkań religijnych. Warto wspomnieć o odradzających się obecnie archaicznych pieśniach runicznych (pieśniach w poetyckim metrum regivärss), tworzonych wyłącznie przez Estończyków i inne ludy ugrofińskie, których ustna tradycja, zdaniem uczonych, przetrwała przez tysiące lat. Dzięki estońskiemu przebudzeniu narodowemu w drugiej połowie XIX w. pieśni te zostały zebrane i stanowią obecnie jedną z największych kolekcji folkloru na świecie. Bogate, barwne i pełne wyobraźni teksty tych pieśni są świetnym uzupełnieniem skromnej wiedzy, jaką posiadamy o najdawniejszej estońskiej historii.

NFM Audio Player - obsługa komponentu Event

NFM Video Panel - obsługa komponentu Event

Newsletter Melomana
Zapowiadamy nowe koncerty, przypominamy o starcie sprzedaży biletów, dajemy znać o ostatnich wolnych miejscach
Zapisz się