Od początku swojej działalności muzycznej Andrzej Kosendiak przywraca pamięć o muzyce staropolskiej. Podczas koncertu z udziałem Wrocław Baroque Ensemble artysta zadyryguje dziełami trzech wybitnych kompozytorów epoki baroku: Stanisława Sylwestra Szarzyńskiego, Marcina Józefa Żebrowskiego oraz Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego.

Szarzyński, prawdopodobnie krewny poety Mikołaja Sępa Szarzyńskiego, to postać bardzo tajemnicza. Pewne jest, że należał do zakonu cystersów i był związany z kapelą prymasowską w Łowiczu, gdzie na przełomie XIX i XX wieku odnaleziono większość rękopisów jego utworów. Do naszych czasów dotrwały jedynie dwa manuskrypty – reszta została spalona w trakcie powstania warszawskiego, między innymi rękopis przeznaczonej na dwoje skrzypiec i basso continuo Sonaty, zaliczanej do najpiękniejszych utworów polskiego baroku.

Z kolei urodzony w 1702 roku Żebrowski przez kilkanaście lat pełnił funkcję muzyka kapeli jasnogórskiej. Prawdopodobnie kształcił się za granicą, o czym może świadczyć odnalezienie w Londynie autografu Concerto grosso oraz wydana w Amsterdamie jego symfonia i sonata. Wiadomo, że podczas koncertu z okazji imienin króla Stanisława Augusta Poniatowskiego 8 maja 1768 roku w Warszawie akompaniował na skrzypcach żonie, śpiewaczce Marii Elżbiecie. To z jej listu znamy dokładną datę śmierci kompozytora. Żebrowski tworzył utwory instrumentalne i wokalno-instrumentalne. Jego styl zalicza się do wczesnego klasycyzmu z elementami włoskiego baroku, na co wskazuje wirtuozostwo wokalne i częste wykorzystywanie polifonii. Wielogłosowe opracowanie psalmów nieszpornych Vesperae in D, z których wybór artyści zaprezentują, to najbardziej rozbudowana kompozycja muzyka, należąca zarazem do najbardziej reprezentatywnych jego utworów.

W finale koncertu wysłuchamy dzieł Gorczyckiego. Był on artystą wszechstronnie wykształconym – studiował filozofię w Pradze, a następnie teologię w Wiedniu. Nie wiadomo natomiast, gdzie kształcił się w zakresie kompozycji. Od 1698 roku aż do śmierci w 1734 roku pełnił funkcję kapelmistrza wokalno-instrumentalnej kapeli katedry na Wawelu. Jego dorobek to niemal wyłącznie polifoniczna muzyka religijna do tekstów łacińskich, tworzona w różnych gatunkach i stylach na potrzeby bogatej liturgii krakowskiej katedry. Dwa hymny paschalne Tristes erant apostoli i Jesu corona virginum utrzymane są w sięgającym doby renesansu stylu a cappella. Przeznaczone na rozbudowaną obsadę wokalno-instrumentalne Completorium to obszerne, siedmioczęściowe dzieło do tekstów komplety, czyli liturgii na zakończenie dnia. Cechuje je bogata kolorystyka, pełna śpiewnych melodii w barokowym stylu koncertującym. Odpis tej kompozycji odnalazł się po II wojnie światowej w kościele parafialnym w Rakowie Opatowskim.