Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego jest najstarszym tego typu wydarzeniem na świecie i od lat wzbudza ogromne zainteresowanie melomanów oraz miłośników brzmienia skrzypiec. Tego wieczoru w Sali Głównej wystąpią laureaci tegorocznej odsłony konkursu, wykonując wybrane wielkie koncerty skrzypcowe wraz z towarzyszeniem NFM Filharmonii Wrocławskiej pod dyrekcją Marka Wroniszewskiego. W repertuarze znalazły się także kompozycje dwóch polskich twórców: Karola Szymanowskiego oraz Ludomira Różyckiego, których prywatnie łączyły więzi przyjaźni.
Nokturn i Tarantella op. 28 Karola Szymanowskiego to dzieło należące do lżejszego nurtu w twórczości tego kompozytora. W oryginale przeznaczone było na skrzypce i fortepian. Jest to pastisz popularnych w XIX wieku wirtuozowskich utworów będących stylizacją muzyki cygańskiej i włoskiej. Pierwsza z części dyptyku zachwyca zwrotami charakterystycznymi dla muzyki wschodu, tarantella z kolei – niezwykle efektowną żywiołowością. Pomimo licznych nawiązań stylistycznych, wspólnym mianownikiem obydwu ogniw jest nowatorski język dźwiękowy Szymanowskiego. W 1937 roku Grzegorz Fitelberg opracował kompozycję na obsadę orkiestry symfonicznej i w tej odsłonie zabrzmi ona podczas koncertu.
Scherzo symfoniczne Stańczyk Ludomira Różyckiego powstało w 1904 roku, a inspiracją do jego stworzenia był portret słynnego królewskiego błazna pędzla Jana Matejki. Dzieło odznacza się niezwykle barwną instrumentacją i wyraźnie nawiązuje do późnoromantycznej stylistyki utworów Richarda Wagnera oraz Richarda Straussa. Zajmuje ono istotne miejsce w dorobku twórczym Różyckiego, bowiem to właśnie nim zadebiutował jako kompozytor.
