Żywiołowi wody zadedykowany będzie październikowy koncert NFM Filharmonii Wrocławskiej pod batutą laureata Oscara, nagród BAFTA i GRAMMY – Tan Duna. Artysta ten znany jest szerokiej publiczności ze ścieżki dźwiękowej do filmu Przyczajony tygrys, ukryty smok Anga Lee, za którą otrzymał prestiżowe nagrody przemysłu filmowego.
Cykl poematów symfonicznych Moja ojczyzna należy do największych arcydzieł muzyki programowej napisanych w drugiej połowie XIX wieku, zaś jego autor, Bedřich Smetana, był pierwszym liczącym się na arenie międzynarodowej czeskim kompozytorem. Drugie ogniwo tego dzieła to Wełtawa – pełen rozmachu obraz przedstawiający słynną rzekę. Chociaż w zbiorowej wyobraźni przepiękna, śpiewna melodia otwierająca ten utwór stała się egzemplifikacją romantycznej obrazowości, to artysta posłużył się tu cytatem z pewnej niezwykle popularnej XVII-wiecznej włoskiej melodii tanecznej.
Następnie wysłuchamy utworu przeznaczonego na perkusję wodną i orkiestrę – Water Concerto. Jego autorem jest chiński dyrygent i kompozytor Tan Dun. Artysta wykorzystał w tym dziele jako instrumenty solowe cztery wypełnione wodą misy, z których wydobył przeróżne zaskakujące odgłosy. Twierdzi, że odgłosy wody są dla niego odpowiednikiem płaczu natury, lamentującej nad zanieczyszczeniem świata. Tan Dun zadedykował Water Concerto pamięci wybitnego japońskiego kompozytora Toru Takemitsu. I Hear the Water Dreaming jego autorstwa to nastrojowy utwór przeznaczony na orkiestrę i flet solo. Artysta przyznał, że inspirację do stworzenia tego onirycznego i marzycielskiego dzieła stanowiły aborygeńskie malowidła przedstawiające stworzenie świata.
Jako ostatnie zabrzmią Four Sea Interludes, pochodzące z najsłynniejszej opery Benjamina Brittena, czyli Petera Grimesa. To mistrzowsko instrumentowane, barwne obrazy, sugestywnie przedstawiające świt, poranek, księżycową noc i burzę na morzu. W oryginale muzyka towarzyszyć miała zmianie scenografii na scenie, Britten uznał jednak, że ogniwa są tak udane, że zasługują na samodzielne wykonanie. Tak też się stało, a interludia prędko zyskały wielką popularność.