Punktem centralnym koncertu NFM Orkiestry Leopoldinum będzie wykonanie …como el sol y la mar… Grażyny Pstrokońskiej–Nawratil. Tytuł tego dzieła – …jak słońce i morze… – odnosi się do impresji twórczyni z podróży do Meksyku. W programie znajdzie się także Chaconne Krzysztofa Pendereckiego oraz Oktet smyczkowy C-dur – dzieło rumuńskiego twórcy George Enescu.

Otwierająca koncert elegijna, przepełniona smutkiem Chaconne z Polskiego Requiem Krzysztofa Pendereckiego powstała w 2005 roku w reakcji na śmierć papieża Jana Pawła II. Był to ten moment w twórczości artysty, w którym coraz częściej zwracał się on ku przeszłości, komponując dzieła nawiązujące pod względem estetyki do muzyki epoki późnego romantyzmu. Nad …como el sol y la mar… na flet i orkiestrę kameralną Grażyna Pstrokońska-Nawratil pracowała w latach 2007–2008. Wchodzi ono w skład cyklu zatytułowanego myśląc o Vivaldim, a jego podtytuł brzmi lato. Dzieło to należy do tak lubianych przez wrocławską kompozytorkę reportaży muzycznych, w których oddaje ona swoje wrażenia z podróży po całym świecie. Jak mówi sama artystka o swoich reportażach, stanowią one „wierne przeniesienie w dźwiękowy wymiar niezwykłych miejsc z ich kolorytem, temperaturą, wibracją, magią; to zatrzymanie w muzycznym kadrze, chwytanie na gorąco całego obrazu, aby go uwiecznić i przekazać dalej”. …como el sol y la mar… to „kompozycja uchwycona nad Zatoką Meksykańską, gdzie woda, piasek i słońce wirowały w rytmie samby”. Podczas koncertu partię solową wykona znakomity polski flecista specjalizujący się w muzyce współczesnej – Łukasz Długosz.

Ostatnie dzieło w programie to złożony z czterech części Oktet smyczkowy C-dur autorstwa rumuńskiego artysty George Enescu. Jest to młodzieńcza praca tego twórcy, napisana przezeń w 1900 roku podczas studiów w Paryżu. Zadedykował on ów utwór André Gedalge’owi, swojemu nauczycielowi kompozycji, dzięki którego wstawiennictwu udało się go opublikować. To muzyka pełna wielkich emocji, gwałtowna i namiętna. Chwilę wytchnienia przynosi słuchającemu liryczne trzecie ogniwo, przechodzące w grany attacca efektowny, ognisty finał. Chociaż w oryginale dzieło to przeznaczone jest na ośmiu wykonawców, to kompozytor przewidywał możliwość jego prezentacji przez orkiestrę smyczkową. W taki też sposób wykona je NFM Orkiestra Leopoldinum.