Akusma Forum to wyjątkowy projekt, którego inicjatorką jest uznana polska kompozytorka, a jeszcze parę lat temu dyrektorka artystyczna festiwalu – Elżbieta Sikora. Ideą jest zaprezentowanie publiczności panoramy muzyki elektroakustycznej poszczególnych krajów. W tym roku będą to Turcja, Włochy, Niemcy oraz Polska.

„Myślę, że bardzo ciekawie jest wejść w środowisko konkretnego kraju, aby sprawdzić, czy jeszcze istnieje, czy jest jakaś specyfika związana z położeniem geograficznym, czy też wszystko się rozmywa, bo świat jest teraz całkowicie wymieszany. Miło mi, że mogę powierzyć kuratorstwo kilku kompozytorom, młodym kompozytorom, bardzo młodym artystom” – wypowiadał się Pierre Jodlowski, dyrektor artystyczny festiwalu.

„Jeśli w myślach musisz mierzyć czas porami roku, niech każda z nich otacza wszystkie inne, I niech dziś wspomnieniem ogarnie przeszłość, a tęsknotą przyszłość” – tymi słowy libańskiego pisarza i poety Khalila Gibrana swoją kompozycję opisuje pochodząca ze Stambułu Eda Er. W swej twórczości eksploruje przede wszystkim potencjał narracji i fizyczności. I’ve (Found) some (Objects) Engina Dağlıka stanowi z kolei część większego projektu nazwanego przez artystę Wunderkammer. Ta dźwiękowo-świetlna instalacja, którą określić można również mianem performansu, opiera się na subiektywnym postrzeganiu akustyki danego miejsca i próbie wyznaczenia jego granic. Metodą kontrastu operuje Fulya Uçanok w Assembly, rozpoczynającym się od pojedynczych dźwięków, gestów i ciszy. Elementy te wspólnie tworzą pewnego rodzaju organizmy, stopniowo gromadzące się, trwające w sukcesywnie narastającym hałasie. Stosunek indywidualności do całości to perspektywa, którą posługuje się artysta. Gökalp Kanatsız w Medicus Part II koncentruje się na technice mikro montażu. Wykorzystane w kompozycji efekty dźwiękowe tworzą krótkie i długie struktury muzyczne. Gökçe Uygun w k.e.m. pragnie z kolei przedstawić koncepcję słuchania uszami artysty, a zarazem postrzegania przestrzeni przez innych.

Powstałe w 2018 roku Visions of Z III nawiązuje do delirium Zeberceta, bohatera powieści tureckiego pisarza Yusufa Atılgana pt.: Anayurt Oteli. Uğurcan Öztekin tworzy strukturę muzyczną, bazując na sposobie narracji autora. Koncert zwieńczy (de)generation Güneşa Bozkıra – kompozytora, a zarazem kuratora wydarzenia, który we frapujący sposób dotyka kwestii stłumionej i sklasyfikowanej przez normy społeczne mimiki naszych twarzy, a także zagadnienia postępującej technologii, podporządkowanej dogmatom danego systemu.