W tym szczególnym czasie zadumy i wspominania tych, którzy odeszli, NFM Filharmonia Wrocławska i Chór NFM pod dyrekcją Andrzeja Kosendiaka zaprezentują dzieła jednego z najbardziej rozpoznawalnych kompozytorów współczesnych – Arvo Pärta – oraz Luigiego Cherubiniego – niesłusznie zapomnianego twórcy żyjącego na przełomie klasycyzmu i romantyzmu.
Urodzony w 1935 roku estoński kompozytor Arvo Pärt cieszy się uznaniem i niesłabnącą popularnością wśród melomanów. Udało mu się wypracować niezwykle indywidualny język muzyczny – za pomocą prostych środków dąży do wyrażania czystości i piękna. Cantus in memoriam Benjamin Britten napisane na smyczki i dzwon powstało w 1977 roku w reakcji na śmierć angielskiego twórcy, którego Estończyk nadzwyczaj cenił, a którego nie miał okazji poznać osobiście. Następnie zabrzmi The Deer’s Cry, krótki motet na chór a cappella prawykonany w 2008 roku. Tekst wykorzystany przez kompozytora znany jest pod różnymi tytułami: Lorica, Pancerz św. Patryka czy Faeth Fiadha – Krzyk łani. Jest to modlitwa z V wieku, z którą związana jest legenda o próbie zamordowania św. Patryka i jego uczniów przez zbójców. Zamiast świętego mieli oni bowiem zobaczyć łanię z gromadką młodych. Pierwszą część koncertu zamknie opracowanie średniowiecznego hymnu maryjnego Salve Regina na chór mieszany i organy z 2001 roku. Pärt napisał ten utwór z okazji 1150. rocznicy powstania opactwa w Essen i to w tamtejszej katedrze dzieło zostało po raz pierwszy wykonane.
Drugą część koncertu wypełni Requiem d-moll Luigiego Cherubiniego, twórcy, z którym historia obeszła się wyjątkowo niełaskawie. Tymczasem ten włoski kompozytor działający na przełomie XVIII i XIX wieku był za życia artystą wyjątkowo cenionym, a o jego dziełach z entuzjazmem wypowiadali się Ludwig van Beethoven czy Gioacchino Rossini. Wielką estymą cieszyły się zwłaszcza jego opery i utwory sakralne. Większą część życia spędził on we Francji, a ukoronowaniem jego kariery było objęcie stanowiska dyrektora Konserwatorium Paryskiego. Requiem d-moll to mroczna i poważna kompozycja na chór męski i orkiestrę, napisana przez Cherubiniego w 1836 roku z myślą o wykonaniu jej na jego własnym pogrzebie.