Tajwańsko-amerykański skrzypek Richard Lin jest dziś bez wątpienia jednym z najwybitniejszych muzyków młodego pokolenia. W ciągu ostatnich lat artysta został laureatem Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego i Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego w Indianapolis. Podczas recitalu w NFM wraz z pianistą Kennethem Brobergiem zinterpretuje on między innymi dzieła gigantów romantycznej literatury wiolinistycznej: Pabla de Sarasatego czy Henryka Wieniawskiego.
„W tej sonacie można znaleźć wszystko, co skusi smakosza: nowe formy, doskonałe modulacje, niezwykłe barwy dźwięku i użycie nieoczekiwanych rytmów” – mówił o I Sonacie skrzypcowej A-dur op. 13 Gabriela Faurégo jego rodak, a zarazem kolega po fachu Camille Saint-Saëns. Powstałe na przełomie lat 1875 i 1876 dzieło prawykonała skrzypaczka Maria Tayau oraz sam twórca, który zasiadł przy fortepianie. Od tamtego czasu zachwyca ono zarówno krytyków, jak i publiczność. Składająca się z czterech ogniw błyskotliwa sonata sprawiła, że młody Fauré dołączył do panteonu największych francuskich kompozytorów. Ceniony utwór rozpocznie recital skrzypka, który następnie sięgnie po bliższy współczesności utwór Paula Schoenfielda zmarłego w kwietniu ubiegłego roku. Spuściznę artysty cechuje barwny eklektyzm integrujący w sobie elementy czerpiące z tradycji klasycznych, jak i ludowych. Kompozycja Four Souvenirs, którą wykona Lin, składa się z czterech ogniw: Samba, Tango, Tin Pan Alley oraz Square Dance, z których każde stanowi nowoczesną interpretację tradycyjnego gatunku muzyki folkowej bądź popularnej.
W drugiej części koncertu wysłuchamy Nokturnu i Tarantelli op. 28 Karola Szymanowskiego, należących do lżejszego nurtu w dorobku polskiego artysty, a będących muzycznym pastiszem popularnych wirtuozowskich dzieł stylizowanych na muzykę cygańską i włoską. Równie fascynująca jest kolejna w repertuarze Romanza andaluza op. 22 nr 1 Pabla de Sarasatego, która stanowi część zbioru tańców hiszpańskich tego legendarnego wirtuoza skrzypiec urodzonego w Pampelunie. Zespolił on w nim materiał tradycyjnych hiszpańskich pieśni ludowych z własnym, niezwykle ekspresyjnym językiem muzycznym. Romanza ukończona została w 1878 roku podczas pierwszej trasy koncertowej artysty po Skandynawii i do dziś jest jedną z chętniej wykonywanych kompozycji sygnowanych nazwiskiem mistrza. Wieczór zwieńczy zaś czarująca Fantaisie brillante na tematy z opery Faust Charlesa Gounoda. Dzieło pióra Henryka Wieniawskiego powstało w latach sześćdziesiątych dziewiętnastego stulecia, gdy opera Francuza cieszyła się ogromną popularnością, a zawarte w niej tropy szybko stały się inspiracją dla innych artystów. Rozpoczynająca się introdukcją i czterema skontrastowanymi ogniwami zwieńczonymi efektownym finałem fantazja przepełniona jest romantyczną wirtuozerią, która pociąga swą lekkością i żarliwością.