Rodem Szwajcar, z wyboru – paryżanin. Choć Artur Honneger narodził się i rozwijał swoje zdolności kompozytorskie we Francji, to zawsze był związany z krajem pochodzenia swoich rodziców. Doceniany był zarówno przez Francuzów, jako członek Grupy Sześciu, jak i Szwajcarów – jego portret znajdziemy między innymi dwudziestofrankowym banknocie używanym w tamtym kraju.
Kompozycje Honnegera wyróżniają się na tle dzieł pozostałych twórców zrzeszonych w paryskiej Les Six bardziej poważnym charakterem. Słyszymy w nich nawiązania do Johanna Sebastiana Bacha, barwną harmonię, chwytające za serce melodie i inspiracje impresjonistyczne. Co więcej, kompozytor często podejmował tematykę religijną – w nurt muzyki sakralnej wpisuje się również ostatni napisany przez niego utwór, jakim była Kantata Bożonarodzeniowa. Nutę powagi i dramatyzmu można również odczuć w symfoniach Honnegera, szczególnie w II Symfonii D-dur, która powstała w trakcie II wojny światowej. Wówczas przebywający w Paryżu kompozytor tęsknił za krajem swych przodków – Szwajcarią, do której nie mógł uciec. Choć wspomniana, doskonała kompozycja powstała na początku lat 40. XX wieku, to dotycząca jej historia jest nieco dłuższa. Już w 1937 roku została zamówiona na obchody jubileuszu dziesięciolecia orkiestry kameralnej Basler Kammerorchester. We Wrocławiu niezwykłe dzieło przypomni melomanom w finale swojego sobotniego koncertu NFM Leopoldinum – Orkiestra Kameralna. Wraz z zespołem wystąpi trębacz Igor Cecocho – solista i pedagog, profesor wrocławskiej Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego. Wykonanie II Symfonii poprzedzi niezwykle różnorodna, pierwsza część programu. Adagio i Fugę c-moll W.A. Mozarta usłyszymy w niecodziennym zestawieniu z różnorodną muzyką współczesną autorstwa Zygmunta Krauzego, zasłużonego promotora muzyki współczesnej w naszym kraju, a także Luciana Berio, najsłynniejszego włoskiego twórcy powojennej awangardy.