NFM Orkiestra Leopoldinum pod batutą Reinharda Goebela zaprasza na spotkanie z muzyką Antonia Vivaldiego. W programie koncertu prawdziwe perły instrumentalnej muzyki baroku – usłyszymy symfonię, sonatę da chiesa oraz  zróżnicowane stylistycznie koncerty. Wirtuozowskie partie solowe wykonają skrzypaczka Mirijam Contzen oraz wiolonczeliści Marcin Misiak i Jakub Kruk.

Vivaldi często jest nazywany mistrzem koncertu barokowego. Jego kompozycje wywierają na słuchaczach ogromne wrażenie. Dorobek Rudego Księdza jest imponujący – w ciągu swojego życia napisał niemal pięćset koncertów! Utwory te są dowodem pomysłowości harmonicznej kompozytora, jego łatwości w konstruowaniu wyrazistych tematów, przykładania przez niego dużej wagi do atrakcyjności brzmieniowej partii solowej oraz jej wirtuozerii. Vivaldi świetnie potrafił zestawiać ze sobą kontrastujące fragmenty, chętnie także tworzył dzieła ilustracyjne. Do najbardziej popularnych kompozycji tego typu należą cztery koncerty otwierające zbiór dwunastu koncertów skrzypcowych Il cimento dell’armonia e dell’invenzione, znane jako Cztery pory roku op. 8. Wiosna, Lato, Jesień i Zima stanowią świetny przykład umiejętności Vivaldiego w zakresie malarstwa dźwiękowego.

Tego wieczoru nie zabraknie także innego typu koncertu autorstwa Vivaldiego, czyli Concerto d-moll „Madrigalesco” RV 129. Jest to koncert przeznaczony na smyczki, utrzymany w archaicznym stylu. Podtytuł „Madrigalesco” sugeruje, że kompozycja zarówno pod względem formy, jak i zastosowanych  środków nawiązuje do utworów wokalnych. Również Concerto G-dur „Alla Rustica” RV 151 należy do grupy koncertów bez wyróżnionego instrumentu solowego – w utworach tego typu partie wszystkich instrumentów są bardzo wymagające. „Alla Rustica” jest dziełem dość krótkim, jednak może stanowić swoistą wizytówkę stylu późnobarokowego. Inną odmianę koncertu stanowi Koncert g-moll na dwie wiolonczele i smyczki RV 531. Jest to dość nietypowy koncert ze względu na powierzenie partii solowej dwóm wiolonczelom.

Tego wieczoru usłyszymy także dwa dzieła o identycznym podtytule, a będą to: Sonata a 4 Es-dur „Al Santo Sepolcro” RV 130 oraz Symfonia h-moll „Al Santo Sepolcro” RV 169. „Al Santo Sepolcro” możemy przetłumaczyć jako ‘w Świętym Grobie’, co wskazuje na tematykę dzieł nawiązującą do Grobu Pańskiego. Sonata a 4 Es-dur to sonata da chiesa (kościelna), jednak o nietypowej, dwuczęściowej budowie. Natomiast Symfonia h-moll to wyjątkowo dramatyczny utwór, w którym Vivaldi perfekcyjnie stosuje środki retoryki muzycznej.