Tematem przewodnim niniejszego koncertu jest wielopłaszczyznowy dialog tradycji i awangardy. Usłyszymy kompozycję współczesnego twórcy, chętnie sięgającego do dziedzictwa przeszłości, następnie dzieło niegdyś nowatorskie, a należące obecnie do kanonu, a także przystępny utwór napisany przez jednego z kompozytorów pozostających niegdyś w czołówce awangardy.
Mieszkający w Berlinie kompozytor, dyrygent i klarnecista Jörg Widmann jest jednym z najczęściej wykonywanych współczesnych twórców. Jego uwertura koncertowa Con brio z 2008 roku inspirowana jest VII i VIII Symfonią Ludwiga van Beethovena. Kompozytora interesowało oddanie w tym utworze charakterystycznej dla wiedeńskiego klasyka „furii i rytmicznej uporczywości”. Realizując swój cel, Widmann nie wyszedł poza charakterystyczną dla Beethovena względnie nieliczną obsadę. Prawykonaniem tego dzieła pokierował znany wrocławskiej publiczności łotewski dyrygent Mariss Jansons.
IV Koncert fortepianowy Beethovena rozpoczyna się w nietypowy sposób. O ile bowiem ogólnie przyjętym wśród kompozytorów zwyczajem było, aby koncert otwierał wstęp orkiestry, po którym do narracji włączał się solista , o tyle dzieło Beethovena otwiera miękkie i łagodne solo fortepianu, który prezentuje główną myśl muzyczną. Pierwsze publiczne wykonanie dzieła miało miejsce w 1808 roku w Theater an der Wien i było ostatnim występem kompozytora w roli pianisty. Koncert ten był zresztą bardzo długi, a oprócz wspomnianego utworu swoich prawykonań doczekały się wtedy Fantazja chóralna oraz V i VI Symfonia.
Koncert na orkiestrę Béli Bartóka powstał między sierpniem a październikiem 1943 roku. Zamówił go u kompozytora dyrektor Boston Symphony Orchestra, dyrygent Siergiej Kusewicki. Przystępny i barwny utwór węgierskiego twórcy od razu zdobył olbrzymią popularność. Artysta nawiązał tu do węgierskiego folkloru, co sprawiło, że Koncert na orkiestrę jest dziełem pełnym życia i porywającej energii.
