Zapraszamy na pierwszy koncert z cyklu Organowe lato w NFM! Podczas recitalu Józef Serafin przybliży nam muzykę czterech kompozytorów reprezentujących różne epoki. Usłyszymy tu zarówno arcydzieła baroku, romantyzmu jak i utwory dwudziestowieczne.

Wieczór rozpocznie wykonanie Preludium i fugi Es-dur BWV 552 Johanna Sebastiana Bacha. To wspaniałe, złożone i pełne przepychu dzieło jest świadectwem otwartości kompozytora i jego zdolności do czerpania inspiracji z różnych kultur. Preludium zawiera odcinki, w których charakterystyczny rytm punktowany nasuwa natychmiastowe skojarzenia z uwerturą francuską, a także fragmenty przypominające stylistykę włoską oraz niemiecką. Wszystkie one połączone są w spójny sposób, świadczący o wielkim kunszcie i indywidualności twórczej Bacha.

Następnie wysłuchamy monumentalnej Fantazji A-dur, dzieła bardzo odmiennego od utworu lipskiego kantora. Jej autor, César Franck, był jednym z najbardziej cenionych wirtuozów organów epoki romantyzmu. Związał się zawodowo z Bazyliką św. Klotyldy w Paryżu, gdzie miał do dyspozycji wspaniały instrument wybudowany przez Aristide’a Cavaillé-Colla. Świadectwem jego możliwości brzmieniowych są pisane przez Francka dzieła.

Kolejnym twórcą, którego dzieła zabrzmią podczas koncertu jest Jehan Alain. Wspaniale rozwijająca się kariera tego francuskiego kompozytora i organisty trwała zaledwie jedenaście lat. Po wybuchu II wojny światowej Alain trafił do wojska i zginął podczas bitwy pod Saumur. Przed śmiercią zdążył jednak zastrzelić szesnastu niemieckich żołnierzy, za co został uhonorowany przez rodaków Croix de Guerre (Krzyżem Wojennym). Jako kompozytor Alain inspirował się zarówno impresjonistycznymi utworami Debussy’ego, jak i muzyką Dalekiego Wschodu oraz jazzem. W programie znalazły się trzy dzieła tego twórcy: Lamento, Deuxième fantaisie oraz Andante, czyli drugie ogniwo Suite monodique.

Recital Serafina zwieńczą utwory Ferenca Liszta. Ten węgierski kompozytor przeszedł do historii jako twórca gatunku poematu symfonicznego. Jednym z trzynastu dzieł tego typu jego autorstwa jest kontemplacyjny, łagodny i liryczny Orfeusz. Podobne w wyrazie są utwory zebrane pod wspólnym tytułem Consolations („Pocieszenia”). To intymne kompozycje, przywodzące na myśl popularny w romantyzmie gatunek nokturnu. W finale zabrzmią fragmenty z wyjątkowej, niesłusznie zapomnianej, a niezmiernie ciekawej i sugestywnej Symfonii dantejskiej.