Muzyka popularna i ludowa bardzo często stają się źródłem inspiracji dla twórców muzyki klasycznej. Nie inaczej jest w przypadku trzech utworów, które znalazły się w programie tego koncertu. Będą to należące już do kanonu arcydzieła muzyki rosyjskiej i czeskiej oraz intrygująca kompozycja autorstwa współczesnego peruwiańskiego artysty.
Pierwszym utworem, którego wysłuchamy, będzie Fiesta!, napisana w 2007 roku przez peruwiańskiego kompozytora Jimmy’ego Lópeza. Składa się z czterech ogniw: Trance I, Countertime, Trance II oraz Techno. Twórca przyznaje, że bardzo pociąga go łączenie ze sobą rozmaitych stylistyk, w tym umieszczanie w dziełach klasycznych nawiązań do muzyki popularnej. Utwór powstał na zamówienie Miguela Harth-Bedoya, który poprowadzi koncert.
Z kolei Dymitr Szostakowicz napisał I Koncert wiolonczelowy Es-dur op. 107 z myślą o Mścisławie Rostropowiczu, wybitnym wirtuozie tego instrumentu. Dzieło otwiera motyw złożony z czterech dźwięków – D-Es-C-H. Symbolizują one pierwsze litery imienia i nazwiska kompozytora w niemieckiej transliteracji. Ten kryptogram pojawia się w wielu innych utworach Szostakowicza napisanych w tym okresie. Koncert zbudowany jest nietypowo, składa się bowiem z czterech (a nie trzech, jak to zazwyczaj bywa) połączonych ze sobą części. Jego sercem jest przedostatnie ogniwo – pełna emocji i głębi wyrazu Cadenza. Finał stanowi rekapitulacja najważniejszych wątków, zakończona ostrymi dźwiękami kotłów. Pojawia się też tutaj parodia popularnej gruzińskiej piosenki zatytułowanej Suliko. Unikalna mieszanka tragizmu i groteski, głębi i farsy, nadaje muzyce Szostakowicza specyficznego, rozpoznawalnego właściwie natychmiast charakteru.
Wieczór zwieńczy napisana w 1889 roku VIII Symfonia G-dur op. 88 należąca do najpopularniejszych dzieł w dorobku Antonína Dvořáka. Chociaż twórcy epoki romantyzmu (nie wyłączając też znakomitego czeskiego twórcy) lubowali się w pisaniu muzyki dramatycznej i niekoniecznie optymistycznej, to utwór ten jest zaskakująco lekki i pogodny. Owa beztroska wynikać mogła z otaczającej kompozytora przestrzeni. Ósma powstała bowiem podczas pobytu Dvořáka w willi Rusałka, znajdującej się we wsi Vysoká u Příbramě. W tym niezwykle atrakcyjnym, przystępnym i pełnym wpadających w ucho śpiewnych melodii utworze wyczuć też można wyraźną inspirację muzyką ludową Bohemii.