Estończyk Arvo Pärt jest mistykiem muzyki współczesnej. Najbardziej pociąga go cisza i pustka, gdyż dopiero w nich można doświadczyć namiastki nieskończoności, przebłysków czasu poza czasem. Można nawet upodobnić się do eremitów medytujących na świętej górze Atos. Nic dziwnego, że Pärt obrał dla siebie styl minimalistyczny. Dziwić jednak może fakt, iż do swych minimalistycznych kompozycji angażuje on często bardzo duży skład wykonawczy. Lecz nawet wtedy jego muzyka nie traci nic ze swej medytacyjności.
Przekonają się o tym słuchacze październikowego koncertu w wykonaniu Orkiestry i Chóru NFM, piątkowy wieczór w całości będzie bowiem wypełniony muzyką Arva Pärta. Ów wyjątkowy artysta w tym roku obchodzi swoje osiemdziesiąte urodziny. Publiczność będzie miała okazję prześledzić ewolucję twórczości tego kompozytora, rozpoczynając od zapoznania się z dwiema symfoniami napisanymi jeszcze przed wyjazdem Pärta na Zachód. Na początku zabrzmi wczesna symfonia zwana „Polifoniczną”, która przywodzi liczne skojarzenia z XIV- i XV-wieczną polifonią kościelną i już zapowiada religijne fascynacje Estończyka. Wynikiem jego późniejszych zainteresowań chorałem gregoriańskim jest kolejny punkt programu, czyli III Symfonia z 1971 roku. Od tej kompozycji datuje się istotny zwrot w twórczości Pärta, polegający na wypracowaniu własnego mistycznego stylu, zwanego tintinnabuli (określenie to pochodzi od łacińskiego słowa „dzwoneczki”). Cantus in memoriam Benjamin Britten na orkiestrę smyczkową i dzwon z 1977 roku już w pełni wciela ideały tego stylu, a dodatkowo przekonuje o skłonności kompozytora do wyszukiwania nietypowego instrumentarium. Takim wyjątkowym instrumentem będzie harfa „wietrzna” (wind harp); jej niesamowity, jednostajny dźwięk stanie się podstawą fascynującej kompozycji Te Deum, która stanowić będzie chóralno-orkiestrowe zwieńczenie tego wieczoru. Aparat wykonawczy obejmuje tu aż trzy dialogujące ze sobą chóry (żeński, męski i mieszany), fortepian preparowany przy pomocy metalowych śrub oraz orkiestrę smyczkową .
Koncertem dyrygować będzie artysta również pochodzący z Estonii: Tõnu Kaljuste, pod którego kierunkiem dokonano pierwszej rejestracji Te Deum w 1993 roku. Co ciekawe, jedno z czołowych estońskich pism w roku 2014 przyznało temu dyrygentowi drugie miejsce na liście najwybitniejszych Estończyków roku. Pierwsze miejsce w tym rankingu zajął… Arvo Pärt.