Wrocławska Orkiestra Barokowa, Dresdner Kammerchor oraz soliści pod kierownictwem maestra Jarosława Thiela przygotowali dla melomanów wyjątkową propozycję. Przed nadchodzącymi świętami wielkanocnymi, w okresie Wielkiego Postu będzie można wysłuchać Pasji wg św. Łukasza TWV 5:29 autorstwa Georga Philippa Telemanna.

Pasja jest formą muzyki religijnej, którą komponowano już od czasów średniowiecza, jednak jej najintensywniejszy rozwój oraz największa popularność przypadają na okres baroku. Dojrzałą formę stanowi utwór wokalno-instrumentalny, zawierający fragmenty chóralne, arie oraz recytatywy. Akcja dramatyczna pasji to opis męki i śmierci na krzyżu Jezusa Chrystusa (zwykle wykorzystywano teksty pochodzące z Ewangelii), a samo dzieło komponowane było z myślą o wykonaniu w odpowiednim momencie roku – zawsze przed świętami wielkanocnymi. Pasje praktycznie zawsze wykonywane były w murach kościołów (zdarzały się wyjątki), przez co wierni mogli jeszcze pełniej pod względem duchowym przygotować się do świąt.

Szacuje się, że Telemann napisał w swoim życiu ponad 40 pasji, jednak zachowały się jedynie 22 z nich. Podczas koncertu usłyszymy Pasję wg św. Łukasza TWV 5:29 z 1744 roku, która nosi podtytuł Wenn meine Sünd’ mich kränken (jest to incipit jednego z luterańskich hymnów). Zapewne wielu słuchaczy pasje Telemanna mogą zaskoczyć. Obecnie najczęściej wykonywanymi utworami z tego gatunku są dzieła autorstwa Johanna Sebastiana Bacha i chociaż zachowały się tylko dwie Bachowskie pasje, to ich popularność jest aktualnie ogromna. Gdy ma się w pamięci niesamowicie dramatyczne pasje Bacha, wysłuchanie kompozycji Telemanna może być bardzo ciekawym doświadczeniem. Są one napisane w zupełnie inny sposób niż powszechnie znane pasje lipskiego kantora. Niektórzy nawet sugerują pojawienie się w Pasji wg św. Łukasza TWV 5:29 z 1744 roku niebywałego uroku i lekkości godnej stylu Mozarta. Mimo że kompozycja Telemanna podejmuje temat ukrzyżowania Jezusa, to brak w utworze przytłaczającej dramatyczności (charakterystycznej dla kompozycji Bacha). Telemann stosuje bardziej przejrzystą fakturę, a w całości Pasji wg św. Łukasza można wyczuć wręcz pewien optymizm. Zapewne zupełnie odmienny styl komponowania wynikał z faktu, że Telemann chciał wyeksponować w utworze przede wszystkim aspekt człowieczeństwa Jezusa.