Tworzący w epoce baroku Georg Philipp Telemann nie jest postacią tak rozpoznawalną jak Johann Sebastian Bach czy Antonio Vivaldi. Pozostawił jednak obszerny dorobek, w którym znajdują się dzieła o nieprzeciętnej jakości artystycznej. Jego utwory zaprezentują w ramach festiwalu Wratislavia Cantans znakomici wykonawcy – zespół Arte dei Suonatori i soliści. Motywem przewodnim koncertu jest czas, reprezentowany przez cykl czterech krótkich kantat, zebranych pod wspólnym tytułem Pory dnia. Nie jest to jednak czas ludzki, linearny, a czas natury – cykliczny, reprezentujący wieczność i boskość przyrody w porównaniu z ludzką skończonością.

Cykl kantat Pory dnia zabrzmiał po raz pierwszy w 1757 roku w Hamburgu. Kompozytor wykorzystał w tym dziele poezję Justusa Friedricha Wilhelma Zachariae. Utwór jest skonstruowany w intrygujący sposób. Pierwszą kantatę, Der Morgen, otwiera orkiestrowy wstęp – Sinfonia, następnie zaś każda pora dnia posiada analogiczną budowę: pierwsza aria opisuje uczucia związane z daną porą, w recytatywie solista prezentuje konkretne zjawisko naturalne, druga aria służy afirmacji stwórcy odpowiedzialnego za doświadczane piękno, a każdą z kantat wieńczy krótki hymn pochwalny śpiewany przez chór. Pory dnia reprezentowane są przez inny głos solowy i przez inne akompaniujące mu instrumenty. W Poranku usłyszymy sopran i trąbkę, w Południu alt i violę da gamba, w Wieczorze tenor i dwa flety, a w Nocy bas, dwa oboje i fagot. Wykorzystane w dziele instrumenty solowe pojawią się także w wyjątkach z innych kompozycji.

W pierwszej części koncertu wykonane zostaną liryczne Adagio z Koncertu D-dur na trąbkę oraz fragmenty dwóch utworów, w których ciężar prowadzenia narracji spoczywa na violi da gamba. Będą to dynamiczne Vivace z II Fantazji D-dur, przeznaczone na ten właśnie instrument solo, oraz pełna dostojeństwa Sarabanda, czyli trzecie ogniwo Suity D-dur. Na drugą część koncertu złożą się intrygujący pod względem barwy, czteroczęściowy Koncert a-moll na dwa flety, fagot i smyczki, a także dwa ogniwa z przeznaczonej na fagot Sonaty f-moll – pełne zadumy Triste oraz radosne Allegro.